Sayısını unutacak kadar çok izlemişimdir Redd' i sahnede. Fakat hâlâ asla unutmadığım ve eminim de asla unutamayacağım 2005 Rock'N Live Özdere konseridir. Yalnız şimdi işler değişti ve bu unutulmazlar arasına bir de 30 Ocak 2010 Bronx Pi konseri eklendi. Aslında daha kapıdaki kalabalığı gördüğümde anlamalydım gecenin unutulmazlar arasında yerini alacağını lakin o esnada henüz içeri hâlâ giremiyor olmaktan kaynaklanan mini bir stress yaşadım amabir yandan da bu kadar kalabalık olması hoşuma da gitmiyor değildi hani. Nihayet yukarı çıkıp da her saniye artan muazzam kalabalığı bir anda karşımda bulunca bende jeton düştü, çok güzel vakit geçirecektik; öyle de oldu. En son bayramda Ghetto' da 21' in Hikayesi için gitmiştim onları dinlemeye ve bir kez daha mest olup çıkmıştım, fakat bu defa seyircinin coşkusu gerçekten görülmeye değerdi. Bir saniye sektirmeden Doğan ile birlikte söyledi herkes, bilen bilmeyen dahil oldu bu coşkuya, hele Redd' in bundan aldığı keyifi görmek çok çok daha güzeldi. "Nefes Bile Almadan" diye bağırırken yüzlerce insan hep bir ağızdan, bütün tüylerimin diken diken olduğunu hissettim. Tarif edilemez bir mutluluk, keyif ve gururla doldu içim. 2,5 saate yakın süren bu harikulade şovdan sonra da kendimi 1 aylık nadasa bırakmaya hazır hale geldim. Zira daha önümüzde 27 Şubat Resimli konseri var. bu bir aylık süreçte hissettiklerimle beslenmeliyim, Seviyorum ben bu adamları :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder