.

Bir kutunun içine sıkışıp kalmak gibi bu aralar her şey. Sürekli bağırmak, haykırmak ama sesini duyuramamak. Duyuyor olanların da bunu umursamaması gibi bir his ile yaşıyorum.

Hayat böylesi zor, sıkıcı, baskıcı, yıldırıcı, ızdırap verici ve tutunması bu kadar zor bir şey olmamalı.

Hiçbir şeyden keyif alamamak, zamanla herkesin arkasından olumsuz düşünmek gibi yeni özellikler barındırmaya başladım bünyemde ve bu beni rahatsız ediyor ziyadesiyle. Arasından cımbızla çektiğim bir kaç kişi dışında kimseyi sevemez ve güvenemez bir haldeyim.

İmdat sirenimi kendim bile zor duyuyorum.

Uzaklaşmak istiyorum.